Applepie A La Mama

De zussen kwamen naar Nepal. En nadat ik me had gerealiseerd dat ik dankzij een gebrek aan goede materialen en ingredienten nog steeds op het zandkoekjes-niveau zat qua bakken, wist ik precies wat ze voor me mee moesten nemen.

Een springvorm.

Want met een springvorm kun je taarten bakken, en als je taarten kunt bakken ga je vanzelf minstens 3 stappen omhoog op de ladder.

Als je een springvorm meeneemt voor je zus in Nepal, dan wil je ook een taart bakken met je zus. En niet zomaar een taart. Nee nee, de taart der taarten.

Appeltaart a la Mama!!!

Mama werd zelf nog even geraadpleegd voor de ingredienten, en op een mooie zaterdag in april vond de primeur plaats.

Als je jezelf een beetje serieus neemt als ‘food blogger’, maak je Instagram foto’s van elke stap in het proces. Aangezien ik mezelf bijzonder serieus neem, en Grietje haar iPhone bij zich had, was ook dat snel gebeurd.

Dus hierbij onze ontzettend hippe stappenplan van deze Appeltaart.

Eerst de ingredienten.

Voor het deeg:

– 250 gr bloem
– 175 gr boter
– 125 gr basterdsuiker
– 1/2 tl zout
– 1/2 citroenschil, geraspts
– 1 klein ei, losgeklopt

Voor de vulling:

– 750 gr – 1 kg appels
– 1/2 citroenschil, geraspt
– 40 gr suiker
– 1/2 el kaneel
– 25 gr rozijnen
– 25 gr krenten
– 50 gr amandelen
– 50 gr custardpoeder of maizena
– 2 el beschuitkruimels of paneermeel

En verder:

– het geheim van de kok

Je begint natuurlijk met een recept.

De boter, gezeefde bloem, suiker, zout, en geraspte citroenschil mix je allemaal met elkaar.

Ellen weet precies waarom het eerst lijkt alsof het nooit goed komt met het deeg, maar dan lukt het uiteindelijk toch. Dat heeft met gluten te maken. Die verbinden zich namelijk met elkaar. Wil je meer weten over dit fascinerende fenomeen, neem dan even contact met haar op.

Daarna voeg je het geheim van de kok toe, verpak je de deegbal in folie en leg je het minimaal een half uur in de koelkast.

Niet te lang kneden trouwens, want dan ontbinden die gluten zich weer. Ofzo.

In de tussentijd heb je, als je verstandig bent, al iemand ongeveer een kilo appels laten schillen…

…en in stukjes laten snijden.

De stukjes appel worden gemengd met geraspte citroenschil, citroensap, suiker, kaneel, rozijnen, krenten, amandelen, en custardpoeder of maizena.

Krenten en amandelen hadden wij niet, dus voegden we maar wat extra rozijnen toe. Dat kan nooit kwaad.

Het deeg wordt uitgerold en je bedekt de ingevette (en evt. bebloemde (is dat een woord?) ) springvorm ermee.

Prik vervolgens gaatjes in de taartbodem. Met een vork, bijvoorbeeld.

Op de bodem komt eerst een laagje beschuitkruimels of paneermeel, en daarna vul je de taart.

Leg repen deeg op de bovenkant…

 

…en stop de taart in de oven, onderin, ongeveer een uur lang op 200 graden.

 

En dan ziet je taart er (als het goed is) zo uit!

Met dank aan Mama Mieneke :)