Zomaar Wat Dingen

1) Ik ben dus klaar met SFI. Eerst zat ik 8 maanden te wachten tot ik kon beginnen en toen ging ik ineens binnen een maand van niveau B naar D en toen was ik klaar. Dat slaat dus eigenlijk nergens op, maar ik klaag niet en ga vrolijk door met de volgende stap: SAS. Dit staat voor Svenska Som Andra Språk, wat zoveel betekent als Zweeds als tweede taal. Als je dat klaar hebt mag je in het Zweeds studeren, altijd handig.

2) De overgang naar SAS was wel even een shock to the system. Las ik eerst nog teksten als ‘Dit is Anna. Zij is een lerares’, nu zijn het ineens artikelen over wetenschappelijk onderzoek over hoe ouders met hun kinderen praten, till exempel. Verder is iedereen er altijd al als ik 3 minuten na de begintijd de klas binnenval (thanks for that, Nepal), en ze praten allemaal supergoed Zweeds. Volgende week moet ik mijn eerste spreekbeurt houden. Wieeehhh.

3) Ik ben blij met Skype, en ik ben nog blijer met een moeder die klaarzit met bijvoorbeeld adviezen over hoe je nou het beste een vervelende brandwond kan verzorgen. En als we dan zo zitten te kletsen is het net een beetje alsof ze eigenlijk best dichtbij woont en even op de koffie is. Maar dan met een scherm er tussen.

4) Wat natuurlijk nog veel beter is om je ouders echt op de koffie te hebben. En dat ze ook blijven eten. En slapen. En guess what – dat gaat over een week alweer gebeuren! Mijn ouders, in ons huis, en wij gaan voor ze koken en boswandelingen maken en koffie drinken en genieten van de mooie herfst. Hier is een pro tip: als je wil emigreren, doe het dan naar een min of meer dichtbij land. Zweden is net wat beter te doen dan Nepal en daarom kan ik mijn ouders nu met enige regelmaat zien. En fijn dat ik dat vind!

5) Die man van mij. Je trouwt natuurlijk niet zomaar de eerste de beste, althans, dat zou ik je niet aanraden. Ik heb dan ook grondig nagedacht voor ik besloot ja te zeggen tegen hem. Dus ik wist al dat hij best wel heel erg tof was. Maar soms denk ik: zooo. Ik heb het wel serieus getroffen met hem.
Hij is zo iemand die verband en gaas en pleisters haalt als die op zijn. En dan ook nog even sinaasappelsap voor me haalt, omdat ik daar van hou. En even en passant broccolisoep kookt en het hele huis stofzuigt. En toen ik mijn telefoon in de wc had laten vallen vond hij dat zo erg voor me dat hij meteen extra uren wilde gaan werken zodat we een nieuwe konden kopen. Omdat hij weet hoe leuk ik het vind om te whatsappen met mijn familie. (Uiteindelijk is de telefoon gered door de klassieke rijst-truc. Worked like a charm.)

6) Soms vergeet ik serieus hoe je een Nederlands woord spelt. Ik googlede net bijvoorbeeld of je truc spelt als truc of als truuk. Als je mij een beetje kent, dan weet je hoe erg ik dat vind. Serieus. Dus om mijn Nederlands weer wat op te krikken, kijk ik gewoon Nederlandse tv. Zoals Expeditie Robinson, of Hollands Next Top Model. Heel leerzaam!

7) Over talen gesproken. Als je steeds maar nieuwe talen blijft leren, komt er natuurlijk een moment waar op je hersenen zeggen: Ja okee, kappen nou. We hebben het al druk genoeg hiero. We stoppen ermee.
Als je de talen meerekent die ik in een grijs verleden op de middelbare school leerde, ben ik nu bezig met mijn zevende taal. Dat is natuurlijk wel een beetje bizar. Het is ook niet dat ik het expres doe ofzo, maar het was gewoon het soort werk wat ik koos en de man die ik ontmoette en het land waar ik naar toe verhuisde.
Tot nu toe gaat het eigenlijk allemaal nog best goed, maar ik val echt genadeloos door de mand als ik Frans probeer te praten met iemand. Met de beste wil van de wereld lukt het me niet om ook maar een woord te herinneren van wat ik ooit avondenlang heb zitten stampen, en alles wat eruit komt is een rare mix van Zweeds, Nepali en een verdwaald woordje Engels.

8) De glorie als je een schoolboek dat eigenlijk 411 kr (45 euro) kost, en tweedehands in de meeste gevallen minstens 250 kr (27 euro) kost, voor 100 kr (11 euro) vindt!!!

9) En tot slot dit.